O Gitti

O Gitti

Gerçeği gör budun, o gitti!

Sana bıraktığı mirası, değildi idrak edemeyeceğin,

Bilim ve akıldı yalnızca, dimağına işleyebileceğin,

İnanırız elbet bedenen vedasına, fikrininse kaldığına,

Lâkin kandıramayız nefsimizi, onun nefes aldığıyla,

Gerçeği gör budun, o gitti!

Ayakta kalamaz hiçbir kale, mantıktan ırak durup,

Sırf kurucusu babamız diye, teröristten gelecek umup,

Etrafında ok var diye, çapsızlara göz yumup,

Atasını tanımayıp, dimağında başkasını kurup,

Gerçeği gör budun, o gitti!

Gelmeyecek bir daha o mavi gözleri, ve sarı saçlarıyla,

Varmayacak bir daha Samsun'a, Mayıs ayında bir vapurla,

Çıkmayacak bir daha Kocatepe'ye, taaruzun şanlı sabahında,

Kalkmayacak asla o kabirden, vatanı geri almak adına,

Gerçeği gör budun, o gitti!

Değildir onu savunmak anca türküler eşliğinde bağırmak,

Ölçü daima esastır, bağnazlıktan, hayâllerden sıyrılarak,

Modern olacağım niyetiyle, ceddinden, özünden koparak,

Ancak olursun kurucu babaya, binbir metreden uzak,

Gerçeği gör budun, o gitti!

Emanetidir sana ancak, canını tükettiği toprak,

İstemezdi görmek seni, geçmişe dönük olarak,

Bir an evvel gör, bir an evvel tanı kendini,

Tanı ki yutmasın şu bataklık, düşmüşlerin şanlı isimlerini,

Haydi, çökmesin yurdumun üzerine satılmışların gölgesi,

Haydi, taşıyalım hep birlikte, bize miras kalan o inciyi,

Gerçeği gör budun, o gitti!

~Alpay / Ahmet Ege Asiltürk 10.11.2025