Gülüşün Solduğunda
Bu şiir, bir yıkımın ve kaybın içsel etkisini keşfeder. Dış dünyadaki kırık yapraklar ve içsel kalp acısı, şairin derin duygusal çalkantılarını simgeler. Sevgilinin gülüşünün solması, şairin hayatta kalma gücünü kaybettiğini ve sadece o anın içinde sevmenin anlamını keşfettiğini anlatır. Aşk ve ölüm arasındaki ince çizgideki duygusal yolculuğa vurgu yapılır.
Beyazıt Ali Karadeniz 
Dışarda var kırılan yaprakların sesi,
İçimde var kalbimin ölüm sessizliği.
Sen varsın derinlerin en derininde,
İşte o yerde gülümserim ben hayata.
İşte o zaman severim seni bir kez daha,
Ve gülüşünün solduğunu gördüğüm anda,
Ölebilirim.
Yaşamak ağır gelir bana bu hayatta.
