Kaybolan Hatıralar
Şiir, derin bir umutsuzluk ve içsel boşluk hissiyatını yansıtır. “Yaşattıklarını yaşamadan” bu dünyadan göçmenin karanlık bir teması işlenir, intihara varan bir bekleyişin izleriyle. Menekşelerin kokusunu duyamamak, gözlerdeki acıyı ağlatamamak ve sarılacak bir beden bulamamak, yalnızlık ve kaybolmuşluk duygusunu yoğun şekilde vurgular. Son satırlarda, insanın kendi kayboluşunu yaşarken geride bırakılanların da unutulmaması gerektiği anlatılır.
Beyazıt Ali Karadeniz 
Umarım yaşattıklarını yaşamadan
Bu dünyadan göçmezsin
İntiharı bekler gibisin
Şu sözlerimi istesende de unutamazsın
Menekşelerin içinde yürü ama koklayama
Gözlerin dolsun ama ağlayama
Sarılacak beden bulama
Beni hatırlama ama sakın unutma
Kendini kaybet, yaşattıklarını yaşa
