*Ebedi Boşluk*
Beyazıt Ali Karadeniz
0
172
Bulunmazın dışında bir yerdeyim,
Kendimi kaybettim.
Bazen bir bankta kaldı umutlarım,
Bazen bir kaldırım taşında.
Bir tütün dumanına benzer hayatım,
Yakan benim, söndüren de.
İnsanlara mutlu görünmek her bedende,
İçi yanan bir alevse, benzin etki etmez bile.
Sözlerin arkasında kalmış hayallerin,
Keşkelerle geçen bir ömrün,
Yaşamak için yaşayan,
Gecelere saklı kalan hislerim.
Elveda bile edemem yaşamıma,
Özleyenim çok olsa neye yarar ki?
Bir gül kurusuna,
Belki zeytin dalına
Hasret kalsam, neye yarar ki?
Adımın geçtiği her dudakta,
Yıllarca beklediğim o kalbin durağında,
Kelimelere sığmaz nefretlik yaşamında,
Sizlere veda edemeden giden bana da
Yazıklar olsun böyle hayata.
