İçimdeki Yokluk
Şiir, bir kaybın ardından yaşanan duygusal boşluk ve içsel yalnızlık üzerine yoğunlaşıyor. Şair, kaybettiği kişiyi ararken aslında bu kaybın içsel bir yok oluşa dönüştüğünü fark ediyor. "Öldün sonuçta içimde" dizesiyle, kaybın etkisi ruhsal bir yıkıma dönüşüyor. Şiir, kaybın hem fiziksel hem de ruhsal etkisini sorgulayan bir iç hesaplaşma olarak dikkat çekiyor.
Beyazıt Ali Karadeniz 
Oysa bu karakışta arıyordum seni,
Ölüme bile sordum nereye gittiğini.
Meğerse hep yanımdaymışsın,
Ama yok sayıyormuş ruhum seni.
Öldün sonuçta içimde,
Mahsur kaldın bir hiçlikte,
Değil mi?
Yoksa hâlâ yankılanıyor mu sessizliğin,
Bu hiçliğin içinde?
