Sensizliğin Aynası
Bu şiir, insan ruhunun derinliklerinde bir yolculuğa çıkar. Yalnızlık ve ölümün iç içe geçtiği bir evrende, anıların acı veren etkisiyle yüzleşir. Bir anlık huzur, karanlık bir dünyada kaybolur, ve tek anlayan varlık, insanın kendisiyle olan bağlantısıdır. Şiir, varoluşsal yalnızlık ve zamanın acı veren geçişini derin bir duygusal yoğunlukla işler.
Beyazıt Ali Karadeniz 
Bir gecenin sessizliğinde kaybolur yıldızlar,
Güneşi benden saklar kara bulutlar.
Gözlerimdeki hüzün, rüzgarla savrulur,
Yaşamın ilk adımı ölüme giden yolla başlar.
Ruhumun yankısı, geceye karışır, sessizce ağlar,
Yüreğime bir hançer gibi saplanır anılar.
Bir anlık huzur, sonsuz karanlıkla buluşur,
Yüreğimi yine sensizliğini aynası kaplar.
