Umuda koşanlar
Şiir, soğuk ve belirsiz bir dünyada, zamanın ve kelimelerin kayboluşunu dile getiriyor. Ayazla betimlenen ortam, bir masalın başlangıcına dönüşürken, insanların yaşamları arasındaki farklar ve geçici varoluşları sorgulanıyor. Her insanın bir yolculuğa çıktığı, kimi umuda koşarken kimi ise hayatın zorluklarıyla yüzleşip kaybolduğu anlatılıyor. Şiir, içsel bir yalnızlık ve arayış içinde olan bireylerin, zamanla unutulmuş kelimeler ve unutulmuş anlamlarla karşı karşıya kaldığını vurguluyor.
Beyazıt Ali Karadeniz 
Biraz soğuk derler buranın ayazına,
Masalın başlangıcıdır burası aslında.
Güneşin nereden doğduğu bilinmez,
Ay çiçeği nereye döneceğini bilmez.
Sözler unutulur, kelimeler kaybolur,
Bu hiçlikte bir sen, bir de ben doğruyumdur.
Yalanlanmış bir dünyada günleri saysan ne olur?
Unutma ki, her insan yaşar;
Kimisi ölür, kimisi umuda koşar.
