Gölgelerin Ardında
Şiir, kaybolmuş gölgelerin ve zamanın çatlaklarından yayılan acıların izini sürerken, bir bireyin içsel yalnızlık, acı ve ölümle yüzleşmesini anlatır. Zihindeki izler ve geçmişin yaraları, ruhu sürekli olarak sarar. Şairin, ölümü ve kaybolan geçmişi arayışı, kalbinde bir boşluk bırakır. Şiir, hem geçmişin hem de şimdinin izlerinin birleşiminden oluşan bir hüzün atmosferi yaratır.
Beyazıt Ali Karadeniz 
Kayıp gölgeler fısıldar tenhalarda,
Umutların her damlası çarpar kayalara.
Sessizliğin yankısı dolar boşluğuma,
Ve ölüm uykusu girer kollarıma.
Zamanın çatlaklarından sızar acılar.
Sadece beni arzular galiba sancılar,
Kapanmaz yaralar, hep kanar anılar,
Bakmaz ardına boş silinmiş sayfalar.
Küllerinden doğar hüzünlü rüyalar,
Kalbinde bir yaranın acısı var.
Daha derinlerinde sen varsın,
Gözlerimde ve ölümün izinde, sen varsın.
