Gölgelerin Dansı
Şiir, insan yaşamının zorluklarını ve ölümün kaçınılmazlığını derin bir melankoliyle anlatıyor. Bir sigaranın dumanında umut arayan, ama aynı zamanda umutlarını kaybeden bir insanın portresi çiziliyor. Hayatın geçiciliği, sevgi ve fedakârlıkla harmanlanarak, ölüme doğru ilerleyiş bir dans metaforuyla betimleniyor. Kaybetmenin acısı, sonsuzluğa adım adım yaklaşmanın hüznüyle birleşiyor.
Beyazıt Ali Karadeniz 
Kasvetli Bir Yaşamın Hatırası
Bana nefes, sana heves veriyor,
Bir sigara tütününde,
Bir umut yeşertip bin umut siliyor.
Belki güneşe dönersin yüzünü,
Belki sabaha uyanmaya endişeli.
Çekinirsin bakmaktan, kapatırsın gözünü;
Bir umut kırılır, gidene kapı açmak gibi.
Ölüm denen fani bir dans,
Yoluna çıkar, baka kalırsın.
Belki aşk uğruna ölürsün;
Geride sadece ruhunu bırakırsın.
Bir yudum suya sarılmak gibi,
Yaşarken bulduğun her şeyi kaybetmek,
Ve her gün biraz daha eksilmek,
Sonsuzluğa doğru adım adım gitmek.
